τριθειούχος

-α, -ο, θηλ. και -ος, Ν

(για θειούχα ένωση) αυτός που περιέχει στο μόριό του τρία άτομα θείου («τριθειούχος φωσφόρος»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι-* + θειούχος. Η λ. μαρτυρείται από το 1887 στον Ιω. Πύρλα].